Benieuwd op welke bijzondere manier Sjoerd zich inleeft als hij een patiënt in het ziekenhuis gaat spelen voor trainingen in de zorg?
Lees het in onderstaand interview:
Waarom ben je trainer geworden?
Vanuit mijn rol als docent ben ik gewend om les te geven aan groepen. Dus trainen deed ik altijd al. Toen mijn broer Tjerk-Jan begon met zijn eerst groepen voor de opleiding als trainingsacteur ben ik hem gaan ondersteunen, en zo ben ik er ingerold.
Het spelen voor en met mensen is iets wat wij als broers van nature doen als we bij elkaar zijn en met anderen. Of het nu voor een groep is, aan tafel, in een lokaal het gaat vanzelf. Het is plezier maken en creatief bezig zijn.
Ik benader de plekken waar ik kom zoveel mogelijk als een theater waar ontmoeting plaatsvindt. Daarin is de vorm, dus hoe je het doet misschien nog wel belangrijker dat wat je precies doet.
Wat is jouw expertise binnen het vak van trainer?
Mijn expertise zit vooral in hanteren van de dynamiek in een groep. Ik geloof erg in een ontspannen sfeer waar mensen graag willen zijn. Vandaaruit is er basis om te vertrekken en kunnen we ook de spanning op zoeken. Niet teveel vertellen, en vooral gaan ervaren is voor mij een uitgangspunt.
Daarin weet ik goed met wie ik te maken heb en wat diegene nodig heeft om een volgende stap te maken.
Wat was je interessantste opdracht tot nu toe?
Eén van de leukste klussen was voor de opleiding Healthcare, waar ik een hele dag een patiënt mocht spelen. De voorpret begon al bij het bedenken van een eigen karakter met diagnose en het oefenen thuis in mijn gezin. In een te grote pyjama al foeterend door het huis sloffen en me inleven in hoe dat voelt. Op de dag zelf ervoer ik hoe dat de verpleegkundigen beïnvloedde en we in een negatieve spiraal kwamen. Ik werd overgeslagen in de verzorging omdat ze mij spannend vonden en ik voelde me nog minder gezien.
Hier het gesprek over voeren zo belangrijk en leuk!
Je kunt meer dan je denkt. Dus kom uit je comfort zone. Ga spelen, bewegen, ontdekken en groeien!
